Fascial Distortion Model (FDM) - to bardzo skuteczny i oparty na dowodach naukowych system diagnozowania i leczenia urazów mięśniowo-szkieletowych opracowany w latach 90. przez amerykańskiego lekarza Stephena Typaldosa DO. Model zakłada, że w wyniku uszkodzenia, urazu tkanki dochodzi do odkształcenia układu powięziowego i wiążących się z tym dolegliwości fizycznych i ograniczeń funkcjonalnych. Pacjenci najczęściej odbierają je jako ból oraz ograniczenie zakresu ruchu. Metoda doktora Typaldosa zakłada, że proces gojenia, bez wcześniejszej terapii uszkodzonych struktur jest zaburzony i przebiega nieprawidłowo. Jak wskazują badania naukowe, ciało goi się najlepiej w ruchu i obciążeniu.
Nie można stworzyć takich warunków, kiedy ból ogranicza i zaburza zakres ruchomości, siłę mięśniową oraz w konsekwencji pracę układu limfatycznego (odpowiedzialnego za obrzęk, odżywienie, regenerację) - istotnego elementu układu odpornościowego. W rezultacie prowadzi do adhezji (niepożądanego sklejenia się powięzi, tkanek) i patologicznych zrostów tkankowych. Rozwiązaniem w tej sytuacji jest zastosowanie ściśle określonych technik manualnych korygujących odkształcenia. Wówczas można zaobserwować niemal natychmiastowe zmniejszenie dolegliwości bólowych, zwiększenie zakresów, płynności i dynamiki ruchu, poprawę czucia głębokiego oraz prawidłowe napięcie mięśniowe.
Model FDM wyróżnia sześć odkształceń układu powięziowego zaburzających funkcje narządu ruchu, jak i proces jego leczenia. Wiedza ta znajduje zastosowanie w rehabilitacji, ortopedii i traumatologii, neurologii, również w sporcie. Każda dystorsja charakteryzuje się ściśle określonymi objawami symptomami, które są przyporządkowane do konkretnego gestu (mowa ciała) oraz słowa klucza, jak np. “ciągnie”, “kłuje”, “mrowi”, a znajomość ich jest fundamentalna dla postawienia właściwej diagnozy FDM i przeprowadzenia skutecznej terapii.
Terapeuta przeprowadza wywiad z pacjentem, pyta się o symptomy, problemy z funkcjonowaniem, obecne dolegliwości. Następnie wykonuje się testy czynnościowe i funkcjonalne w celu postawienia diagnozy. Po zebraniu wywiadu, wykluczeniu przeciwwskazanie przechodzi się do terapii.
Wskazania:
Przeciwwskazania: