Terapia Czaszkowo-Krzyżowa

Czym jest terapia Czaszkowo-Krzyżowa?

Terapia czaszkowo-krzyżowa nazywana również terapią cranio-sacralną to delikatna, nieinwazyjna metoda pochodząca z osteopatii. Polega na równoważeniu przepływu w ciele, który odbywa się pomiędzy kością krzyżową, a czaszką oraz rozchodzi się, manifestuje przez całe ciało. Płyn mózgowo-rdzeniowy porusza się od kości krzyżowej do czaszki, a następnie wraca. Ruch ten określany jest, jako rytm czaszkowo-krzyżowy (oddychanie czaszkowo-krzyżowe) i jest odrębny, niezależny od oddychania płucnego. Jest odczuwalny jako wzrost - wypełnianie - rozszerzanie się tkanek (wdech) oraz kurczenie - opróżnianie (wydech). Określone ruchy terapeutyczne poprzez swoje oddziaływanie pozwalają na rozluźnienie tkanek miękkich i kostnych.

Dla kogo?

Terapia ukierunkowana jest praktycznie dla wszystkich, zarówno dla najmłodszych pacjentów - dzieci i niemowląt oraz dla nastolatków również osób dorosłych i starszych. Poprzez oddziaływanie rytmu czaszkowo-krzyżowego na cały organizm, terapia daje możliwości pracy na wielu płaszczyznach. Proces terapeutyczny może przyczynić się do poprawy różnych dolegliwości w wielu obszarach, dlatego doskonale odnajduje się w tak szerokim gronie pacjentów.

Jak przebiega zabieg?

Pacjent leży ubrany na plecach. W trakcie terapii nie ma potrzeby bezpośredniego kontaktu ze skórą pacjenta. Terapeuta przykłada ręce w okolicy czaszki, klatki piersiowej, przepony, kości krzyżowej i stóp. Sam dotyk jest delikatny, łagodny i miękki, określa się go jako "motylkowy".
Celem terapii jest stymulacja organizmu do regeneracji, samoleczenia - samouzdrawiania, poprzez delikatny dotyk terapeuty.

Terapię można prowadzić globalnie np. pracując w okolicy kości krzyżowej i czaszce oraz lokalnie np. w okolicy stawu łokciowego, lub kolanowego.
Pracując lokalnie wszelkie zaburzenia, ograniczenia zostają uwolnione dając odczucie rozluźnienia, a sam pacjent czuje się zrelaksowany i wypoczęty.
Pracując z traumatycznymi przeżyciami w trakcie terapii u pacjenta mogą pojawić się mimowolne ruchy ciała, drgania oraz zmiana rytmu oddechowego, również mogą wystąpić nagłe reakcje emocjonalne takie jak śmiech, lub płacz.

Rozpoczęty podczas terapii proces równoważenia w ciele pacjenta nie kończy się w chwili zakończenia zabiegu, lecz ma trwający około 48 godzinny czas bezpośredniego oddziaływania, regulacji, przyzwyczajania organizmu do nowego poziomu równowagi, odczuwania.

Niektóre wskazania do terapii:

Przeciwwskazania:

• pierwsze 3 miesiące ciąży,
• świeże urazy z krwotokiem,
• 6 tygodni po zawale, udarze,
• 2 dni po chemioterapii,
• tętniaki i krwiaki.